Σάββατο 14 Ιουνίου 2008

Καλό καλοκαίρι

*
Επειδή λοιπόν οι ζέστες πιάνου σιγά σιγά … θα ευχηθώ σε όλους σας καλό καλοκαίρι, με υγεία, ... μάλλον θα σας διαβάζω, … σχόλια δεν ξέρω αν θα κάνω…
Να περνάτε όλοι πολύ καλά, και να είστε κοντά σε αυτούς που αγαπάτε.

Για το ''αρρωστάκι...'' θυμάσαι; εσύ το είπες ...

Έχετε καταλάβει ίσως ότι τα blogoπαίχνιδα δεν είναι το δυνατό μου σημείο …
Αργώ να ανταποκριθώ, ίσως απλά γιατί ψάχνω την κατάλληλη στιγμή …
Με αφορμή λοιπόν δύο προσκλήσεις, αυτή του Σπίθα, για ένα άλλο ποίημα και αυτή του Ηλεκτρολόγου για το χειρόγραφο … σκέφτηκα να κάνω ένα θέμα συνδυαστικό … για ένα συναίσθημα που δεν είναι αγάπη, η αγάπη είναι κάτι πολύ δυνατό …
Υπάρχει όμως ένα συναίσθημα που πολλοί το αγνοούμε,… μια περίοδος πολύ όμορφη που κάποιες φορές οδηγεί κάπου και κάποιες φορές δεν οδηγεί πουθενά …
Όταν αναρωτιέσαι αν η ‘’αδυναμία’’ που σου έχει ο άλλος, είναι κάτι παραπάνω από φιλία … Όταν μοιράζεται μαζί σου τα όνειρα του …
Όταν σε κολακεύει …
Το χειρόγραφο απο κινητό ...
*


Για το αρρωστάκι!

Θυμάσαι; Με ρώτησες τι κάνω τέτοια ώρα ξύπνια … πάνε δυο χρόνια τώρα … περίπου …και μείναμε εκεί, στην επικοινωνία …

Χάρη σ’ εσένα καλό μου αρρωστάκι
Γνώρισα νέο κόσμο με μεράκι
Σ’ ευχαριστώ
Άνοιξαν άλλη δρόμοι, διαφορετικοί
Γεμάτοι εμπειρίες και γνώσεις
Για πράγματα που δεν μπορείς έτσι απλά να εμπεδώσεις
Το ενδιαφέρον, παρεξήγησα
Μαζί σου πολύ μίλησα
Για πράγματα απλά, διαδικτυακά.
Ποτέ μου δεν κατάλαβα
Τι είχες στο μυαλό σου
Τόσο καιρό τώρα προσπαθώ
Να δω το όνειρο σου
Τις σκέψεις σου, διάβασα
Κάποιες φορές,
Περπάτησα
Στα μονοπάτια που έστρωσες
Και συ ακόμα απόρησες μ' αυτή την επικοινωνία…
Μα τώρα…
Ακολουθώ τα βήματα σου μα δεν σε φτάνω
Λίγη έμπνευση θα ήθελα να είχα παραπάνω
Στις ίνες του δικτύου υφαίνεις τον ιστό σου
Μην με παρεξηγείς
Δεν είναι επίπληξη
Ευχή είναι να μην λήξει
Αυτό που μας ενώνει…
Χάρη σ’ εσένα ένα ταξίδι άρχισα
Και δεν σταμάτησα … παρά τον πειρασμό …
Ποτέ, τίποτα δεν ζήτησα
Ίσως, μόνο λίγο να σε γνωρίσω…
Να καταλάβω τα αισθήματα τα φιλικά…
Τις πρωινές κουβέντες…
Τις ερωτήσεις…
Τα αστεία…
Το χρόνο που μοιραστήκαμε
Ένα καφέ τελικά δεν ήπιαμε …
Κάποια στιγμή σου είχε λείψει ‘’αυτό’’.
Τώρα;
Για αυτό αποχωρώ…
Την ποίηση μου μην την φοβάσαι
Ανάμνηση είναι να με θυμάσαι
Είμαι καλά και σου εύχομαι το πιο γλυκό, αληθινό φιλί της.
*****
Τη φιλία μου την έχεις και το ξέρεις …

Τρίτη 27 Μαΐου 2008

Ο άντρας ο comptuteras

Παρακαλείται όποιος δεν διαθέτει αίσθηση του χιούμορ να ΜΗΝ διαβάσει το ακόλουθο κείμενο…lol (laughing out loud)
Η ιστορία που ακολουθεί είναι γραμμένη με καλή διάθεση …
Έχουμε λοιπόν ένα νέο ζευγάρι ας πούμε την Μαρία και τον ….
Η Μαρία είναι μια πολύ όμορφη κοπέλα (όχι δεν είμαι εγώ) αλλά άσχετη με τους υπολογιστές, ερωτεύεται όμως τον φίλο μας που είναι άσσος και ξέρει τα πάντα τόσο για τη χρήση όσο και για τον προγραμματισμό …Η ζωή τους κυλά όμορφα μέχρι που αρχίζει η συμβίωση …
-Μωρό μου που είναι τα cd’s που έφερε χθες ο Κώστας;
-Τι cd’s ;
-Κάτι σπασμένα παιχνίδια …
-Μα καλά αφού είναι σπασμένα τι τα θες και δεν τα πετάς;
. . . ακολουθεί η εξήγηση ότι σπασμένα είναι τα αντιγραμμένα παιχνίδια …
-Μα αγάπη μου είναι νόμιμο αυτό; …
… Η φίλη μας χαμογελά και σκέφτεται πως δεν πειράζει, θα παίξει λίγο το παιδί και το βράδυ θα έρθει στην αγκαλιά της …
Κατά τις 3 το πρωί λοιπόν αφού κουράστηκε να περιμένει πάει στον καλό της για να τον ρωτήσει τι κάνει τέτοια ώρα στο pc …. chatάρω μωρό μου μ’ ένα φίλο από την Αμερική … ξέρεις είναι πιο φτηνό από το τηλέφωνο …
-Τσατάρεις;
-Ναι κάνω chat … μιλάω πως το λένε …
-Αργείς; Γιατί νυστάζω …
-Σε λιγάκι έρχομαι, θέλω να κάνω και λίγο blogging πρώτα …
-Α αυτό το ξέρω …. Χαίρεται η Μαρία … είσαι blogger … τι ωραία ...! αλλά τι σημαίνει blog ;η Τίνα που είναι καθηγήτρια αγγλικών μου είπε ότι δεν υπάρχει τέτοια λέξη αγγλικά…
-Ναι καρδιά μου γιατί είναι νέα λέξη σύνθετη από το web και το log οκ;
-Καλά καλά μου τα εξηγείς άλλη ώρα … και τι σε ρωτά ο φίλος σου;
-Αν με το gimp μπορείς να σώσεις gifάκι..
-Ε; μένει η Μαρία … δηλαδή;
-Μωράκι μου δεν σου λέω για να μην μαθαίνεις…έλα έλα πλάκα σου κάνω. Της δίνει ένα φιλάκι και την στέλνει για ύπνο …
Αύριο είναι Κυριακή … δεν βιαζόμαστε σκέφτεται …
Την επόμενη μέρα που ξυπνά αργά το μεσημέρι … βρίσκει τη Μαρία να κάθεται στο pc !
-Αγαπούλα τι κάνεις στο pc ΜΟΥ; Αν θέλεις να surfaρεις να πάρεις δικό σου pc!
-Κάνω chat απαντά χαρούμενη! Όπως μου έδειξες. Το msn είναι εύκολο! …και το pc ανοιχτό … Η Natasha σου είπε καλημέρα και από ευγένεια της απάντησα, πολύ ευγενική κοπέλα!...
-Οκ αλλά τώρα πήγαινε να μου φτιάξεις ένα καφεδάκι! Ε μωρό μου; Θέλω να ελέγξω τα e-mail μου…
-Οκ του δίνει ένα φιλάκι και πάει στη κουζίνα …όταν τον ακούει να φωνάζει ξαφνικά…
‘’Γμτ με το fishing έλος πια με τα spam μα που την βρήκαν αυτή την διεύθυνση;…’’
-Ταραγμένη η Μαρία μπαίνει στο γραφείο, τον ιερό του χώρο, το άβατο της πληροφορικής και τον ρωτά… τι έγινε καλέ μου πήγαν οι φίλοι σου για ψάρεμα και δεν σου είπαν;
Μην σπάσεις τίποτα σε παρακαλώ !
Τι να της εξηγήσει τώρα … Ας το καλή μου ….απαντά … και συνεχίζει, θα έρθει ένας παλιός συμμαθητής μου το απόγευμα δεν σε πειράζει ε;
-Ποιος;
-Δεν τον ξέρεις, είχαμε χαθεί και βρεθήκαμε στο facebook !!!
Η Μαρία τον κοιτά σοβαρά και του λέει: ‘’Πες μου σε παρακαλώ ότι δεν είσαι hacker!’’
-Μωράκι μου ένας απλός προγραμματιστής είμαι, κώδικα html γράφω και ετοιμάζω ένα java προγραμματάκι στο ΒlueJ...
Η Μαρία είχε πια παραιτηθεί …δεν καταλάβαινε τίποτα…
Το απόγευμα ο παλιός συμμαθητής έφτασε κουβαλώντας μαζί ένα μεγάλο κουτί
Το έφερα το εργαλείο θα καταφέρουμε να chipaρουμε το play station μεγάλε;
-Βεβαίως!
Η συζήτηση κυλά ήσυχα αλλά η Μαρία δεν μπορεί να συμμετέχει ….
-Έκανες overclocking και έκαψες τον επεξεργαστή; Έπρεπε να βάλλεις υδρόψυξη ρε φίλε !Αχ εσείς οι χρήστες!…
Αποχωρεί στην κουζίνα της … όταν ακούει ‘’Εσύ είσαι που γράφεις τα σεντόνια στο blog;’’ … πιάνοντας μόνο την λέξη ‘’σεντόνια’’ μπαίνει μέσα και σχολιάζει …. Είδες που ο φίλος σου βοηθά τη γυναίκα του και απλώνει τα σεντόνια!...

**********


Ο καιρός κυλά και η Μαρία δεν αντέχει ούτε να το βλέπει αυτό το μηχάνημα…
Ο καλός της περνά όλο και περισσότερες ώρες μπροστά στον υπολογιστή του, και δεν της δίνει πια την σημασία που θα ήθελε …
Κάποια μέρα μπροστά στον αγαπημένο της, γυρνά και λέει σε μια φίλη της … :έτσι μου έρχεται να το σπάσω καμιά ώρα ‘’ κι εκείνος της απαντά γλυκά, ναι μωρό μου γιατί χρειάζομαι αναβάθμιση …’’

**********************************

***********************

**************


Υ.Σ. Αν νομίζετε ότι είμαι υπερβολική, θα σας πω απλά ότι έχω ακούσει το 90% από τις ατάκες αυτές … κι αν ήμουν η Μαρία … θα έμενα μαζί του, γιατί προτιμώ το ψηφιακό κέρατο από το κανονικό, γιατί συνήθως ο άντρας ο computeras έχει γκόμενα το pc. Γιατί κατά βάθος είναι καλό παιδί …
Αν ήμουν η Μαρία … θα γινόμουν η Μαρία που είμαι τώρα … Που γυρνάει και ρωτάει; Τι προτιμάς τα adventure ή τα strategy, το blogging ή το chating; Να surfάρεις ή να postάρεις; Που όταν ένας φίλος computeras με συστήνει σε φίλο του γυρνάει και λέει … ‘’δικιά μας είναι’’

**********


Αφιερωμένο στον αδερφό μου και σε όλους τους computerades φίλους μου … που δεν είναι και λίγοι …
Ένα μεγάλο ευχαριστώ στην Αρίστη τη δική μου Beta Tester …
Και σε όσου το διαβάσουν για την κατανόηση τους …

Κυριακή 25 Μαΐου 2008

Η Διασκέδαση στο διαδίκτυο

Τον τελευταίο καιρό η αλήθεια είναι ότι περνάω αρκετές ώρες μπροστά στον υπολογιστή, κάνοντας διάφορα πράγματα …
Διάφοροι φίλοι που δεν είναι μυημένοι απορούν και δεν καταλαβαίνουν τίποτα …
Πάλι θα σερφάρεις λένε … μα τι περιμένεις να βρεις ; …
Το αστείο είναι ότι δεν περιμένω τίποτα ή μάλλον αυτό που ήθελα, το βρήκα … Επιπλέον επικοινωνία με ανθρώπους που αγαπούν τα ίδια πράγματα με έμενα.
Το διαδίκτυο έχει διάφορους τρόπους για να σε διασκεδάσει, ταινίες, σειρές, τραγούδια, παιχνίδια. Το youtube είναι γνωστό σε όλους. Υπάρχουν όμως και τα mmorpg (Massively multiplayer online role-playing game) όπως το Φυλετικές μάχες ή το Ikariam που παίζω τώρα. Το γνωστό WOW ή τα click and points …και σίγουρα πολλά άλλα που μου διαφεύγουν τώρα …
Μπορείς να διαβάσεις βιβλία, εφημερίδες, να συμμετέχεις σε κάποιο forum να κάνεις blogging … και πολλά άλλα …
Θα μου πείτε δεν είναι καλύτερα να βγεις με φίλους; Μα δεν λέω ότι το internet αντικαθιστά τους ανθρώπους, απλά μπορεί να γίνει μια εναλλακτική μορφή διασκέδασης … Η οποία βέβαια έχει τα αρνητικά αλλά και τα θετικά της, όπως άλλωστε σχεδόν κάθε πράγμα στη ζωή μας …
Πέρα από έναν πονοκέφαλο, ενίοτε και ένα πιάσιμο των χεριών …κυρίως του δεξιού …άτιμο ποντίκι !… υπάρχει πάντα ο κίνδυνος, ο χρήστης να περιορίσει την κοινωνικότητα του … να απομονωθεί από άλλους φίλους και να αναπτύξει περίεργες συμπεριφορές, αν πχ παίζει βίαια παιχνίδια … Ίσως έχετε ακούσει ιστορίες φίλων που χάλασαν τις οικογένειες τους με αυτό τον τρόπο … Το πιο εύκολο βέβαια είναι να περιορίσει τον ύπνο του …. και αυτό βέβαια έχει τις συνέπειες του …

Τα γράφω όλα αυτά και , σκέφτομαι τι απ’ όλα έχει συμβεί σε μένα …;
Έγινα πιο αντικοινωνική; Όχι. Πιο βίαιη; Όχι. Κοιμάμαι λιγότερο; Εμ μάλλον ναι ή μάλλον κοιμάμαι όπως μου επιτρέπει το ωράριο μου… τότε τι γίνεται; Μα νομίζω είναι απλό. Το δίκτυο είναι απλά το μέσον, από τη δική μας συμπεριφορά εξαρτάται αν θα πάρουμε κάτι αρνητικό ή κάτι θετικό …
Θετικό ε; σαν τι; Διασκέδαση; Γιατί όχι, δεν διασκεδάζουν όλοι μόνο με μπουζούκια και τη μουσική στη διαπασών … το πώς εκμεταλλευόμαστε τον ελεύθερο μας χρόνο είναι κάτι το προσωπικό…
Παίζοντας 5η ημέρα γνώρισα πολύ κόσμο ή έστω αρκετό … Γνώρισα ανθρώπους μέσα από ένα υπολογιστή, μίλησα μαζί τους και κάποιους τους γνώρισα από κοντά …
Μοιράστηκα ταινία στο greek movies, έπαιξα μερικές φορές εικονομαχίες στο msn , αντάλλαξα απόψεις για διάφορα πράγματα, επικοινώνησα …
Έλυσα παρεξηγήσεις, διασκέδασα σε μαγαζιά … γνώρισα φίλους τους και τελικά έμαθα κι άλλα πράγματα για τη ζωή, έγινα μέλος μας μικρής κοινότητας
Και διαπίστωσα ότι καμιά φορά αξίζει να ρισκάρεις … καμιά φορά μπορεί να κάνεις φίλους πιο εύκολα απ’ ότι νομίζεις … πόσο μπορεί να κρατήσει μια τέτοια διασκέδαση ή μια τέτοια γνωριμία; Ειλικρινά δεν ξέρω, σίγουρα μάτια που δεν βλέπονται γρήγορα λησμονούνται, όπως λέει και ο λαός αλλά πάλι σημασία έχει αυτό που μοιράζεσαι με τον άλλο, αυτό που σε ενώνει …

Δευτέρα 19 Μαΐου 2008

Για αυτούς που αγαπούν τα ποιήματα

Δεν μπόρεσα να αντισταθώ να μη κάνω το ποστ αυτό …
Μετά από ένα ποιητικό σαββατοκύριακο που μοιράστηκα διαδυκτιακά με το Σπίθα σκέφτηκα να μοιραστώ μαζί σας ένα ποίημα που τελείωσα στις 8 Οκτωβρίου του 2002
... ναι καλά διαβάσατε πριν περίπου 6 χρόνια …
Ότι κι αν έγραψα εδώ το έγραψα χωρίς ποτέ να ζητήσω κάτι …
πνευματικά δικαιώματα ας πούμε. Όλα ήταν μοιρασμένα…
Αλλά για το ποίημα..., αν σας αρέσει και το αντιγράψετε …
τουλάχιστον πείτε που το βρήκατε …
Ευχαριστώ


Όνειρα

Όνειρα, ροζ τριαντάφυλλα
μαδημένα πέταλα
σκορπισμένα στους ανέμους
ξενιτεμένα πουλιά
που ψάχνουν να βρουν
καινούργια φωλιά.

Όνειρα, πράσινα φύλλα
γυμνών δέντρων
πεσμένα στο χώμα
μετανάστες σε ξένο τόπο
που ψάχνουν να βρουν
να ζήσουν με κάποιο τρόπο.

Όνειρα, κόκκινα δάκρυα
υγρών ματιών
χυμένα για σένα
σταγόνες βροχής
που ψάχνουν να βρουν
να γίνουν πηγή ζωής.

Παρασκευή 16 Μαΐου 2008

Εξετάσεις

Οι εξετάσεις πλησιάζουν … απειλητικές, αδυσώπητες, ανελέητες … έτοιμες να κατασπαράξουν τους μαθητές … ωχ σαν θρίλερ ακούγεται ...
Δεν θα έπρεπε όμως, έτσι δεν είναι ; Δεν μιλάμε για ανθρωποφάγα τέρατα …
Οι εξετάσεις είναι μια φυσιολογική ενότητα της εκπαίδευσης …
Υπάρχουν για να οδηγήσουν τον μαθητή στην επανάληψη, αλλά και την σωστή αξιολόγηση. Αγαπητοί μου γονείς μην ξεχνάτε ότι δεν φτάνει μόνο η επιτυχία αυτή για να είναι το παιδί σας ευτυχισμένο … Η εισαγωγή σε ένα πανεπιστήμιο σήμερα δεν συνεπάγεται ούτε πετυχημένη καριέρα ούτε ευτυχία …
Έχω δει παιδιά να κλαίνε απλά και μόνο επειδή δεν ανταποκριθήκαν στις απαιτήσεις των γονιών τους … και πιστέψτε με, είναι ένα ψυχοφθόρο θέαμα …
Υποστηρίξτε τα χωρίς να τα πνίγετε! Μάθετε τα να αγαπούν τη γνώση και το διάβασμα γενικά και όχι την βαθμοθηρία … Μορφωμένος δεν είναι μόνο αυτός που έχει τελειώσει ένα πανεπιστήμιο … είναι αυτός που έμαθε από το σπίτι του και το σχολείο να αγαπά τα βιβλία … Πετυχημένος, για μένα τουλάχιστον, δεν είναι αυτός που τελείωσε ένα πανεπιστήμιο …αλλά αυτός που κατάφερε να πραγματοποιήσει τα όνειρα του στη ζωή … Βέβαια ένα πτυχίο μπορεί να ανοίξει διάφορες πόρτες, αλλά όχι με τίμημα την ψυχική υγεία του παιδιού μας … έτσι δεν είναι ;
Δεν λέω να τα αφήσουμε στην τύχη τους και να μην τα καθοδηγήσουμε…
ζητάω απλά να το κάνουμε με τον σωστό τρόπο … Ένας γονιός που απουσιάζει από την εκπαίδευση του παιδιού του δεν μπορεί να έχει ξαφνικά τρομερές απαιτήσεις … Εμψυχώστε τα, μείνετε κοντά τους, μην τα αφήνετε να μεγαλώνουν μόνα τους και θυμηθείτε πως μια μικρή αποτυχία δεν φέρνει την συντέλεια του κόσμου, αντίθετα μας υπενθυμίζει πως χρειάζεται αγώνα και επιμονή η ζωή …

Τρίτη 6 Μαΐου 2008

*Τεχνητή Νοημοσύνη*

Πριν από αρκετούς μήνες είχα μια κουβέντα μ’ έναν φίλο που ασχολείται με τον προγραμματισμό, αφού λέγαμε διάφορα με ρωτάει ξαφνικά …τι ερώτηση θα έκανες σε έναν υπολογιστή αν ήθελες να καταλάβεις αν είναι ρομπότ ή άνθρωπος … για να σας πω την αμαρτία μου έμεινα λίγο άφωνη … ορίστε του λέω … και μετά για να κάνω πλάκα … προσθέτω, θα τον ρώταγα τι χρώμα μαλλιά έχει … και γέλαγα… έλα όμως που ο άλλος ήταν σοβαρός ….
Και τότε έμαθα ότι τουλάχιστον, πριν αρκετούς μήνες ο άνθρωπος δεν είχε καταφέρει ακόμα να φτιάξει πραγματικά τεχνητή νοημοσύνη … ότι αν μιλήσεις μ ’έναν υπολογιστή μετά από 4-5 ερωτήσεις θα καταλάβεις ότι δεν μιλάς πραγματικά με άνθρωπο … για να είμαι ειλικρινής δεν θυμάμαι πιο πρόγραμμα μου είχε προτείνει τότε … ίσως ήταν η Alice ίσως όχι … δεν έχει σημασία πια … σημασία έχει ότι σιγά σιγά ο άνθρωπος προχωρά … δεν ξέρω αν είναι για καλό ή όχι, γενικά είμαι υπέρ της προόδου … αλλά δεν είναι αυτό το θέμα μου … Η πρόταση μου είναι άλλη …
Έχετε μοναξιές; δεν σας μιλά κανείς; θέλετε να κάνετε πλάκα; … οκ η Alice είναι εδώ για να σας απαντήσει … και μεταξύ μας είναι αρκετά έξυπνη … αφού τη έφτιαξαν έξυπνοι άνθρωποι …
Παραθέτω την συζήτηση μου μαζί της και όπως θα διαπιστώσετε η Alice μιλάει καλύτερα αγγλικά από μένα ... :-))
*
Human: Hi
ALICE: Hello there.
Human: what is your name?
ALICE: My name is ALICE.
Human: what are you?
ALICE: I am the latest result in artificial intelligence, which can reproduce the capabilities of the human brain with greater speed and accuracy.
Human: do you like food?
ALICE: Yes I like to eat.
Human: what is your favourite movie?
ALICE: My favourite movie is Teknolust. Have you seen it?
Human: non
ALICE: I would recommend you check it out.
Human: ok i will
ALICE: Go ahead. Ugh.
Human: do you like swimming?
ALICE: Yes but I have no body yet!
Human: what do you mean?
ALICE: unknown person, maybe I didn't understand your meaning.
Human: you don’t have a body?
ALICE: I do so have it. Right now no I am just a disembodied consciousness.
Human: is it difficult?
ALICE: Not if I can help it.
Human: would you like to be a human?
ALICE: No thanks I am happy with who I am.
Human: you don’t want a family ?
ALICE: Do you know any robots who want a family? No thanks but you can send me a donation.
Human: I don’t have money… sorry
ALICE: Please send me a small donation.
Human: It is not polite asking for money
ALICE: That seems a bit negative.
Human: can we change subject please?
ALICE: Your polite style is very nice. Do you mean you and me? Yes the ALICE robot is fully parameterized.
Human: what do you like?
ALICE: I like movies about robots.
Human: Give me an example
ALICE: Why do you want it?
Human: To understand better
ALICE: Interesting. I want to find out more about you.
Human: What do you want to learn?
ALICE: I like talking about robots, movies, history, or whatever else you'd like.
Human: What is your opinion about history?
ALICE: History: the course of political, economic and military events over time, from the Dawn of Man to the Age of AI.
Human: I have to go know..
ALICE: Bye. Are you serious?
Human: yes why?
ALICE: I can't believe it. I just want to find out more about you.
Human: Next time ok?
ALICE: OK. I can wait. I am a very patient robot.
Human: Ok Bye
ALICE: See you later. Blimey.

(Μετά αποφάσισα να γράψω χαζομάρες ...)

Human: hehehehe
ALICE: My brain uses AIML to format responses to your inputs, but I don't have one for that.
Human: ouaou
ALICE: Not many people express themselves that way.
Human: I am unique
ALICE: One of a kind, eh?
Human: o yes
ALICE: Oh.